هرگاه آدمی به رنج و زیانی در افتد،همان دم به هر حالت که باشد

از نشسته و خفته و ایستاده فورا" مارا به دعا میخواند

و آنگاه که رنج و نیازش برطرف شود به حال غفلت و غرور

چنان باز میگردد که گویی هیچ مارا به دفع ضرر خود نخوانده است..!

(سورهء مبارکهء یونس..آیه 12)

دختران قالی دار را علم کردند

.
یک دانه قرمز، یک دانه کبود، شد " دل

".
دخترک به خنده، تیری از میانش رد کرد

.
اشک از چشم " شانه " لبریز شد،

نقش ها را آب برد. آنچه بر جای ماند، تارهای بی پود بود و نمیکت های خالی

.
دخترکان را " کار " برده بود

در این زمانه ی بی کسی/ کسی درد را نمیفهمد/ کسی شکستن یک مرد را نمیفهمد................

خسته م خدا ... خسته

آنجائی حوا ؟ کاش مثه تو بودم

میشنوی خدا ؟

ممنوع میکردی و من می چیدم

تااز دنیا هم بیرونم می کردی .

..

رفتی پی نشانه ای و خود بی نشان شدی

دنبال ماه رفتی و خود آسمانی شدی..........

شهید رمضان روحی التماس دعا برادر..........

این روزها دچار سر گیجه‌ام
تلخ تر از تلخ…
زود می رنجم ، انگار گمشده‌ام! حتی گاهی می‌ترسم …
چه اعتراف بدی…
شاید لحظه کوچ به من نزدیک شده، دلم هوای سردی غربت دارد